तू ...
तू ... माझ्या पेमाची पहाट !
तू ... माझ्या स्वप्नांची लाट !
तू ...गतजन्माची अधुरी साथ !
तू ...माझी ऋणानुबंधाची गाठ !
तू ... आत्म्याची आर्त साद !
तू ... अंतर्मनाचा धुंद नाद !
तू ... एकांतातील मधूर आठव !
तू ... गीतातील प्रेमळ साठव !
तू ... माझ्या मनातले भावतरंग !
तू ... माझ्या व्यक्तित्वाचे अंतरंग !
तू ... माझ्या आनंदाचे रहस्य !
तू ... माझ्या चेहऱ्यावरील हास्य !
तू ... माझ्या जगण्याची आस !
तू ... माझ्या भविष्याची कास !
तू ... निर्मिले माझे प्रेम-विश्व !
तू ... व्यापिले माझे जीवन-विश्व !
--- संजय कुलकर्णी.
No comments:
Post a Comment