काढून हात गळ्यातून
हाय .. असा वळू नकोस ,
रंग भरल्या खेळातून
हाय .. असा पळू नकोस ..!
अजून मम श्वासांनी
गंध तुझे भरू दे ,
अजून तव स्पर्षांनी
धुंद मला होऊ दे ..!
अजून ह्या ओठांनी
मधुकंद बेफाम लुटू दे ,
अजून ह्या बाहूत
मदमस्त बेताब घुसू दे ..!
अजून अंगांग माझे
खेळात रांगड्या फुलू दे ,
शरीर मदांध तुझे
झोकात धसमुसळ्या झुलू दे ..!
संधी अपुली एकरूपतेची
हाय ... प्राणसजणा गमवू नकोस ,
धुंदी डोळ्यातली मधुमिलनाची
हाय ... मनमोहना घालवू नकोस ...!!
--- संजय कुलकर्णी .