समजून उमजून .... दु:ख्खी !!
जगणे सुद्धा केविलवाणे
आत्मा कुढतो आहे,
मृत्यूची तमा न्हवती
भ्याडपणाने जगतो आहे ..!!
नैसर्गिक आनंदाचा
का ठाव लागे ना,
परिस्थितीशी हारणारयांचा
का टाहो दु:ख्खाचा ?
भोगल्यावर यातना प्रसुतीच्या
अन मरणप्राय सोसल्यावर ,
क्षण येतो भाग्ग्याचा
जन्म लेकरास दिल्यावर !
मी भूत अपयशाचे
का बाळगावे कायमपक्षी,
सर्वश्रेष्ठ (मानव)जन्म मिळता
का रडावे उलटपक्षी ?
गोंदतो नाव काळावर
स्वानंदे सकारत्मकतेने,
आरंभ यशावरती मी
करतो भयमुक्त बोलाने ..!!
-- संजय कुलकर्णी.
No comments:
Post a Comment