अबोल प्रीत ...!!
का मज शोधते , रागावते पण प्रेम नाकारते
लांबुनी मज पाहते , हसते पण बोलण्यास घाबरते !
आवडते तुझी अदा , तुही फिदा पण जनरीत सलते
भेटण्यास आल्यावरी का , कशी तू लाजून पळते !
ओंजळीत घेऊन न्याहाळतो , ओठ ओठांसी अलगद जुळते
दचकून जाग येता , स्वप्न भंगून हुरहूर लागते !
चंद्र चांदण्यास पौर्णिमेच्या , पाहण्यास मन माझे टाळते
तुझ्या सारखेच क्वचित , दिसून हळूहळू गायब होते !
साथ माझी टाळतेस , तरीही सखा जिवलग मानतेस
नाते जरी ठोकरतेस , तरीही मनी मजला स्मरतेस ...!!!
--- संजय कुलकर्णी .
No comments:
Post a Comment