एक प्रवास प्रेमळ नात्यांचा ,
तुझ्या माझ्या सुंदर सख्याचा !
जसा प्रचंड उकाड्यानंतर येणाऱ्या ,
तनमन सुखावणार्या पावसाच्या सरींचा !
पावसाची सर मंद पडून जावी ,
मातीचा सुवास धुंद दरवळून जावी !
पाउस संपल्यावर पुन्हा गरमी वाढावी ,
जशी सहवासाची पुन्हा गरज भासावी ...!
एक प्रवास अकस्मात घडणार्या भेटीचा ,
कौलांवर टपटप पडणार्या गारांच्या नादांचा !
नजरेने भडाभड एकमेकांस मनातील सांगणारा ,
न बोलता स्पर्शता; संपू नये वाटणारा ...!
एक प्रवास सुप्त प्रेमळ भावनांचा ,
सहवासातून मनात अलगद प्रेम फुलविण्याचा !
बोलण्यातून एकमेकांचा नकळत स्वभाव जाणण्याचा ,
भावला तर संसार अन्यथा मैत्री करण्याचा ...!!
---संजय कुलकर्णी.
No comments:
Post a Comment