तो ' इशारा ' नयनांचा; मज बरेच सांगून गेला,
हासर्या गालावरील खळीत; मज पुरता गुंतवून गेला !
जवळ घेता तुझे ; " इश्य्य,जा तिकडे " बरेच खुणवून गेला,
आरक्त स्पर्ष तुझा ; मम 'रोम-रोम' फुलवून गेला !
" लाजतेस का ? " असा पुसण्याचा ; खास बहाणा मी केला,
रंग गुलाबी तव ओठांचा ; अधरांवरी माझ्या चढवून गेला !
मदमस्त बेहोष रात्री; बेधुंद श्वास जसा झाला,
भिजवून तनमन सारे; तृप्ततेने आसमंत शांत झाला ...!!!
---संजय कुलकर्णी.
No comments:
Post a Comment