अवचित संध्याकाळी ती आली ...
मस्त मदहोश करून बेधुंद !
जाताना श्वासात भरून गेली ,
अवीट प्रेमाचा दरवळणारा सुगंध !
अवचित संध्याकाळी ती आली ...
आरक्त कंच, गुलाबी गहरी !
जाताना ओठावरी उमटवून गेली
मधाळ अमृताच्या गोड लहरी !
अवचित संध्याकाळी ती आली ...
उत्स्फूर्त शृंगारिक गात गाणी !
जाताना उत्कट आलिंगन देऊनी
उबदार स्पर्ष-गंधाच्या धुंद आठवणी !
---संजय कुलकर्णी.
No comments:
Post a Comment