सहज फिरताना अवचित तू समोर यावे ,
'चल-चित्र ' विसरलेल्या क्षणांचे डोळ्यासमोर का यावे ?
पुन्हा त्या 'कटु-मधुर' आठवांनी मजला घेरावे ,
हृदयीच्या त्या घावांस मी का कवटाळावे ?
भेटणे वियोगणे हा नियतीचा खेळ आहे ,
प्रारब्धातील मम दु:ख्खास कोण टाळू पाहे ?
सुख दुख्ख आयुष्यात येत जात असतात ,
ऋणानुबंध कुठे कुणाचे माहित का असतात ?
स्वप्न तू माझे मी मानले मनात ,
सारी स्वप्ने जीवनात सत्य कुठे होतात ?
---संजय कुलकर्णी.
No comments:
Post a Comment